Hoekpunt 1: de rechtervoet van Orion
Februari zit er bijna op, maart komt eraan: winter nog dus, hoewel de lente in aantocht is.
En voor het te laat is, moeten we jullie toch nog het verhaal kwijt van de winterzeshoek!
Centraal staat de machtige Orion, te herkennen aan de drie sterren die netjes op een rij in het Zuiden staan te pronken van zodra de Zon is ondergegaan.
Rigel, een blauwwitte superreus, vormt de rechtervoet van Orion.
Het is het eerste hoekpunt van de winterzeshoek.
Over deze figuur bestaan heel veel verschillende verhalen. Vast staat dat hij een jager was,
en zoon van Poseidon (Neptunus), de God van de Zee. Die had Orion geleerd hoe hij kon stappen op het water.
Zo was Orion terechtgekomen op een eiland Chios , waar hij goede maatjes werd met de koning en uitgenodigd werd op een groot feest in diens huis. Orion, ietwat boven zijn theewater, maakte avances op de dochter van de Koning, Merope, waarop de koning in een machtige vaderlijke woede ontstak en Orion blind maakte en voor dood op het strand achterliet. (In een andere versie waren die avances trouwens niet zo vriendelijk.)
Toch was hij wakker geworden. Blind, op de tast, trok hij de zee over en kwam gelukkig uit bij de smidse van Hefaistos, die medelijden kreeg en even zijn ogen wou zijn. Hij begeleidde Orion naar Helios, god van de Zon, waar Orion zijn zicht terugkreeg.
Andere mythes over de dood van Orion hebben ook telkens een schorpioen als slechterik maar er zijn verschillen tussen de verhalen. In één versie schepte Orion tegen de godin Artemis (die van de jacht èn die die gezworen had nooit een manmens aan te zullen raken) en haar moeder Leto op dat hij ieder dier op Aarde zou kunnen doden. Gaea, de godin van de Aarde hoorde dit en stuurde een schorpioen op hem af en dat beest doodde hem. In een andere versie van het verhaal drong Orion zich op aan de godin Artemis en was zij het die de schorpioen op hem afstuurde. In weer een andere versie over zijn dood werd Orion door de schorpioen gedood toen hij Leto probeerde te redden die door de schorpioen werd bedreigd.
Maar hoe je het draait of keert, alle verhalen hebben dezelfde uitkomst: Orion en de schorpioen werden beiden aan een kant van de sterrenhemel geplaatst zodat als het sterrenbeeld Schorpioen opkomt Orion aan de andere kant onder de horizon verdwijnt, in een soort perpetuum mobile, altijd op de vlucht voor elkaar.
Om het af te leren nog één verhaal: Orion zou de enige persoon geweest zijn op wie Artemis, de godin van de jacht, verliefd raakte. De broer van Artemis, Apollo, keurde echter deze liefde af (herinner de belofte van Artemis over manmensen) en stuurde een reusachtige schorpioen achter Orion aan. In een poging om aan het monster te ontsnappen dook Orion in zee en begon te zwemmen. Apollo zag dat, riep zijn zus en wees naar het hoofd van Orion. "Zie je die man daar zwemmen?" vroeg hij. "Dat is een misdadiger die een van je nimfen heeft verkracht! Wedden dat je hem niet kunt raken?" Dit liet Artemis zich geen tweemaal zeggen. Zonder verder na te denken greep zij haar boog en schoot op de stip in de verte. Natuurlijk trof haar pijl doel. Toen ze het ontdekte was ze ontroostbaar en probeerde Orion op haar manier onsterfelijk te maken. Zij zette zijn sterrenbeeld aan de nachtelijke hemel, in het gezelschap van zijn favoriete jachthonden, Sirius en Procyon. Zelf besloot zij nooit meer op iemand verliefd te worden.
Volgende episode: hoekpunten 2 en 3 van de winterzeshoek!